zondag 27 december 2015

Around The World in 80 Days - St James Theatre



Die middag is het tijd voor de familievoorstelling 'Around The World In 80 Days' gebaseerd op de roman van Jules Verne in een bewerking door Laura Eason en onder regie van Lucy Bailey. 

'Around The World In 80 Days' speelt zich af in 1872 en vertelt het verhaal van Phileas Fogg die een vrij afgezonderd leven leidt met gewoontes die grenzen aan een mathematische precisie. Juist hij neemt de weddenschap aan van zijn medeleden van de Reform Club, voor het destijds gigantische bedrag van £20.000, dat hij erin zal slagen om de wereld te reizen in slechts 80 dagen. Samen met zijn Franse ietwat chaotische kamerdienaar Passepartout vertrekt hij op zijn avontuurlijke reis die hen via Egypte, India, Hong Kong en Japan naar de Verenigde Staten en weer terug naar Londen zal voeren. Ondertussen worden ze ook nog achtervolgd door Inspector Fix die in de veronderstelling is dat Fogg een bankrover is en ontmoeten in India de jonge weduwe Mrs Aouda die ze redden van een gruwelijk lot. Uiteindelijk komt alles goed en leert Fogg ook persoonlijk geluk kennen al hangt het succes van de weddenschap wel aan een zijden draadje.

Aan een kleine cast de opdracht om dit ingewikkelde verhaal geloofwaardig voor het voetlicht te brengen. Robert Portal is geweldig als Phileas Fogg die als de spreekwoordelijke Engelse gentleman met de stiff upper lip opmerkelijk rustig en beheerst blijft tijdens alle avonturen. In tegenstelling tot Simon Gregor  die als de wervelwind Passepartout de nodige capriolen uithaalt. Mooie rollen ook van Shanaya Rafaat als Mrs Aouda en Tony Gardner als Inspector Fix. De overige vier castleden zijn in een heel scala van andere rollen te zien.

De set ontworpen door Anna Fleischle is echt briljant. Het is een enorme houten opengewerkte doos die de volledige breedte en hoogte van het St James Theatre inneemt en twee niveau's kent en waarbij onder de speelvloer nog een ruimte is. Met het grootste gemak worden de diverse locaties en vervoersmiddelen verbeeldt. Of dat nu een oceaanstomer, een slee of een olifant is, hierbij geholpen door allerlei rekwisieten, valluiken in de vloer en een loopband. 

De sfeervolle belichting van Chris Davey slaagt er zeker in het gevoel van de diverse locaties te versterken. Het is een enorme fysieke productie en op momenten pure slapstick. Zeker ook geholpen door de energieke score van Django Bates waarbij  de sfeer van de oude music hall wordt opgeroepen.

Het tempo van deze bruisende familievoorstelling ligt erg hoog al is het jammer dat ergens halverwege de eerste akte de aandacht enigszins verslapt. Maar dat wordt zeker goed gemaakt in het briljante gedeelte na de pauze als de cast weer op volle stoom komt en het publiek van 8 tot nou ja een jaar of 80 enthousiast de zaal verlaat. 



Deze voorstelling zag ik 's middags op zondag 27 december 2015

© foto's Simon Annand / Tristram Kenton