De laatste jaren zijn de jukebox musicals gebaseerd op het werk van een populaire artiest en musicals gebaseerd op films meer regel dan uitzondering. ‘Ghost’, ‘Legally Blonde’, ‘Dirty Dancing’, ‘Shrek’ en ‘Top Hat’ vallen in de laatste categorie en de lijst met jukebox musicals is bijna eindeloos en veel van de Londense theaters worden bevolkt door dit genre. In veel gevallen erg succesvol zoals bij ‘Mamma Mia!’ ‘We Will Rock You’ en ‘Jersey Boys’.
De nieuwe musical ‘The Bodyguard’ valt eigenlijk in beide categorieën. Mijn kaartje had ik geboekt eigenlijk meer op Heather Headley die de hoofdrol speelt en niet perse omdat ik nu zo’n fan ben van de muziek van Whitney Houston. Headley die op Broadway de rol van Nala creëerde in ‘The Lion King’ en later de titelrol in ‘Aida’ maakt met deze rol haar debuut op West End.
‘The Bodyguard’ is gebaseerd op de gelijknamige succesfilm uit 1992 met Whitney Houston en Kevin Costner in de hoofdrollen. Het originele script van Lawrence Kasdan is voor de musical bewerkt door Alexander Dinelaris. Het verhaal is vrij simpel en gaat over Rachel Marron een succesvolle muziek- en filmster die gestalked en bedreigd wordt en over Frank Farmer een voormalig geheim agent die ingehuurd wordt om haar te beschermen.
Maar het script zit erg sterk in elkaar. De karakters zijn geloofwaardig en je voelt je bij hen betrokken. De regie zorgt ervoor dat de aandacht op geen enkel moment verslapt, Het verhaal van Rachel Marron en haar meer dan enge stalker wordt op een dergelijke spannende manier opgebouwd dat je bij de climax bijna naar adem snakkend zit te kijken. ‘The Bodyguard’ is geregisseerd door gevierd toneelregisseur Thea Sharrock die de laatste jaren onder andere ‘As You Like It’, ‘The Sunshine Boys’, ‘Equus’ en ‘The Misanthrope’ regisseerde
De musical voelt ook eigenlijk meer als een toneelstuk met muziek omdat eigenlijk alleen Heather Headley als Rachel Marron en Debbie Kurup, die haar zus Nicki speelt, veel te zingen krijgen. Frank Farmer wordt fantastisch gespeeld door Lloyd Owen en Mark Letheren heeft de ondankbare taak om de onsympathieke stalker te spelen. En hij doet dat op een geweldige en creepy manier.
Al bij de proloog van de musical is er geen ontkomen aan en zorgt ervoor dat je direct in het verhaal zit. Het openingsnummer ‘Queen Of The Night’ biedt al gelijk een blik op het fantastische design van Tim Hatley (set en kostuums) waarbij schuivende panelen een bijna cinematografisch gevoel geven en waarbij scènes bijna geruisloos in elkaar overvloeien. Voeg daarbij een fenomenaal lichtplan van Mark Henderson waarbij de scènes van de optredens van Rachel Marron bijna als een popconcert zijn gestaged en qua design kan ‘The Bodyguard’ niet meer stuk. Het is echt een genot om naar te kijken. Ook de choregrafie van Arthur Pita biedt veel om van te genieten en kent verrassende invalshoeken.
Alle bekende songs van Houston passeren de revue, van ‘I’m Your Baby Tonight’ tot ‘One Moment In Time’ en van ‘I’m Every Woman’ tot ‘Run To You’.
De slotscène van de musical is ‘I Will Always Love You’. En eigenlijk is dat zo’n uitgekauwd nummer dat er niets meer van te maken lijkt. Maar deze scène is zo prachtig en simpel vormgegeven dat ik met kippenvel van top tot teen en in tranen zit.
Chapeau voor Heather Headley die de songs van Houston met veel respect voor de originele vertolking zingt maar toch zeer haar eigen stempel weet te zetten. Headley is simpelweg sensationeel en een genot om naar te kijken en luisteren.
Bovendien heb ik in Londen niet vaak een dergelijke ovatie meegemaakt waarbij het publiek bij de opkomst van de leads als één uit hun stoelen opstonden. En bij de toegift ‘I Wanna Dance With Somebody’ gaat het dak van het Adelphi Theatre er bijna af.
‘The Bodyguard’ is een meer dan fantastische productie en een absolute aanrader.
Deze voorstelling zag ik 's avonds op dinsdag 4 december 2012
© foto Paul Coltas
