woensdag 10 september 2014

Shakespeare In Love The Play - Noël Coward Theatre


De volgende middag is het tijd voor 'Shakespeare In Love' een toneelbewerking van de succesvolle en met zeven Oscars bekroonde film uit 1998 met Joseph Fiennes, Gwyneth Paltrow en Judi Dench. Het originele script van Marc Norman en Tom Stoppard is voor toneel bewerkt door Lee Hall. Het feit dat 'Shakespeare In Love' onder regie van Declan Donnellan nu als toneelstuk te zien is voelt als een natuurlijke stap omdat het verhaal op zich al een ode aan theater is in haar vele facetten.

Het verhaal speelt zich af in 1593 als de jonge veelbelovende schrijver Will Shakespeare verliefd wordt op Viola De Lesseps, de dochter van een rijke koopman. Viola heeft zoveel passie en liefde voor theater zodat ze besluit om zich te vermommen als een man en noemt zich Thomas Kent om zo tegen de geldende regels in toch te kunnen auditeren voor een toneelstuk van de zo door haar bewonderde Shakespeare. Will vind bij haar inspiratie voor het voltooien van Romeo & Juliet maar we zijn heel wat onstuimige verwikkelingen verder voordat het eindelijk zover is.

Kosten noch moeite lijken gespaard om 'Shakespeare In Love' tot een succes te maken en deze co-productie tussen Disney Theatrical Productions en Sonia Friedman Productions ademt dan ook klasse in vele facetten. 

Nick Ormerod ontwierp het decor en de kostuums waarbij de drie etages tellende robuuste houten set veel overeenkomst vertoont met het Globe Theatre en door schuivende onderdelen in een oogwenk verschillende locaties weet verbeelden. De prachtige kostuums zijn oogverblindend mooi en met heel veel oog voor detail ontworpen. Er is muziek geschreven door Paddy Cunneen die rechtstreeks uit de tijd van de Renaissance lijkt te komen en die prachtig wordt vertolkt door een ensemble van zangers en muzikanten. Voor een toneelstuk is de cast dan ook bijzonder groot. Er staan maar liefst 28 acteurs op het toneel en o ja, ook nog een hond.


Tom Bateman speelt de gekwelde Will op een bijzonder charismatische manier en Lucy Briggs-Owen als de vrijgevochten en grappige Viola is een revelatie en deed me qua uiterlijk en stem veel denken aan een jonge Maria Friedman. De hoofdrolspelers hebben samen een ontegenzeggelijke en prachtige chemie en in hun scènes samen spat de passie het toneel af.

Een aantal acteurs in de ondersteunende cast vervullen een wat grotere rol zoals David Oakes als de schalkse Christopher Marlowe die weet te imponeren in zijn oprechte vriendschap met Will, Anna Carteret als Queen Elizabeth die een kleine maar belangrijke rol vervult in het stuk en Abigail Mckern als Nurse die zich bekommert om het welzijn van Viola.

Maar het grootste deel van het ensemble heeft niet zo heel veel kans om individueel te stralen  en lijken oneerbiedig gezegd meer gebruikt te worden als toneelvulling alhoewel het in combinatie met het lichtplan van Neil Austin en de choreografie van Jane Gibson wel prachtige tableaux vivants oplevert.

'Shakespeare In Love' kreeg na de première op 23 juli lovende kritieken waarbij in de Daily Telegraph gesproken werd over de beste nieuwe Britse comedy sinds 'One Man Two Guvnors'. Er zitten een aantal running gags in de voorstelling die in het begin inderdaad enorm grappig zijn maar na de zoveelste herhaling is de lol er wel een beetje af.

Er valt veel te genieten in 'Shakespeare In Love' maar op een of andere manier mist er iets, al is het lastig te duiden wat dat dan precies zou moeten zijn. Misschien zijn het de dramatische wendingen in de tweede akte die niet op hun plaats lijken in deze komedie, misschien is het geheel te gepolijst en te gladjes waardoor je als publiek geen echte binding hebt met de karakters in het verhaal, misschien is de structuur waarop het verhaal verteld wordt te ouderwets en wordt het publiek te weinig uitgedaagd.

'Shakespeare In Love' is een mooie vertaling van film naar toneel met vooral veel oogstrelende plaatjes maar met weinig uitdaging voor de toeschouwer. Ik heb een amusante middag gehad maar had er eerlijk gezegd meer van verwacht. 



Deze voorstelling zag ik 's middags op woensdag 10 september 2014.

© foto's Johan Persson