‘The Tailor-Made Man’ is gebaseerd op een waar verhaal uit het Hollywood van eind jaren ‘20, begin jaren ‘30. William ‘Billy’ Haines is een grote ster uit de stomme film bij MGM. Hij maakt echter geen geheim van zijn sexuele geaardheid en komt in de problemen als hij in 1933 in Los Angeles om die reden samen met een matroos wordt gearresteerd. De grote studiobaas Louis B Mayer eist van Haines dat hij zich schikt naar de regels van de studio en zijn relatie met partner James ‘Jimmy’ Shields opgeeft en arrangeert voor hem bovendien een huwelijk met filmster Pola Negri.
Haines weigert en kiest voor zijn eigen geluk. Hij wordt ontslagen en zijn films verdwijnen voor lange tijd in de MGM archieven. Haines maakt nog een aantal films bij een andere studio maar legt zich daarna met veel succes vooral toe op zijn passie voor het ontwerpen van interieurs. De liefde tussen Jimmy en Billy zou uiteindelijk meer dan 50 jaar duren en de relatie tussen het tweetal werd door Joan Crawford ooit omschreven als ‘het meest gelukkige huwelijk van Hollywood’.
Naast Billy en Jimmy is een andere hoofdrol weggelegd voor actrice Marion Davies die naast een professionele band, ze speelden samen in de film ‘Show People’, ook een hechte vriendschap ontwikkelde met beide mannen.
De musical is gebaseerd op het toneelstuk dat Claudio Macor in 1995 schreef. Macor die ook tekent voor de regie, werkte voor het musical script samen met Amy Rosenthal. De muziek is geschreven door Adam Meggido en Duncan Walsh Atkins, Meggido schreef ook de teksten.
Het verhaal wordt als het ware verteld door de oudere Jimmy (een prachtige rol van Clive Ward) net na het overlijden van zijn partner in 1973 als een jonge ambitieuze journaliste Betsy Dawson voor een artikel zijn vertrouwen weet te winnen en hij ondanks zijn aanvankelijke achterdocht haar het ware verhaal over zijn grote liefde langzaam ontrafelt.
‘The Tailor-Made Man’ weet te amuseren en vooral ook te ontroeren. Het contrast tussen de levenslustige kleurrijke scènes in de bloei van hun jonge volwassenheid en carrière staat in schril contrast met de gesprekken die de oudere Jimmy met de jonge Betsy heeft. Als de laatste tonen wegsterven en de musical tot een einde komt zit ik met een brok in de keel en tranen.
Ondanks het kleine toneel van het Arts Theatre weet de cast die uit 13 personen bestaat deze ten volle te benutten in de knappe choreografieën van Nathan M. Wright.
Grote plus van deze nieuwe musical is de muziek. Sterk melodieus, direct aansprekend met een prachtig duet tussen Billy en Jimmy ‘We Got Time’ en het sterke titelnummer ‘The Tailor-Made Man’ maar ook krachtige en energieke ensemblestukken als ‘Gossip’ en ‘Design’. In deze versie wordt de muziek prima gespeeld door een klein combo van 4 muzikanten maar ik zou de muziek graag eens uitgevoerd horen door een groter orkest.
De rollen zijn stuk voor stuk uitstekend bezet. Dylan Turner (Billy) en Bradley Clarkson (Jimmy) ontroeren als liefdeskoppel. Faye Tozer die de meesten wel kennen uit de popgroep Steps, maar die de laatste jaren ook meer en meer in musicals te zien is, speelt Marion Davies fantastisch en ziet er bovendien prachtig uit in deze rol. Ook vermelding verdient zeker Mike McShane die de onsympathieke filmbaas Louis B. Mayer speelt en Kay Murphy die de eerste acte mag afsluiten als een licht hysterische Pola Negri.
Er zijn zeker aanmerkingen te maken op deze productie. Het decor doet af en toe wel erg low-budget en wiebelig aan. En aan de gang van de gebeurtenissen vooral in de eerste acte kan nog wel gesleuteld worden. Vooral de scènes met Pola Negri komen wat uit de lucht vallen en het zou het verhaal helpen als de vriendschap met Marion Davies wat duidelijker werd neergezet. Maar ondanks de tekortkomingen heb ik enorm genoten en het is echt te hopen dat deze nieuwe musical na de relatief korte run in het Arts Theatre op een of andere manier een vervolg zou krijgen.
‘The Tailor-Made Man’ is nog tot en met 6 april 2013 in het Arts Theatre te zien.
Deze voorstelling zag ik 's middags op donderdag 7 maart 2013
© foto Jane Hobson
