Mijn verwachtingen zijn hooggespannen voor deze Londense versie van de Broadway-hit ´The Book Of Mormon´. De musical komt uit de koker van Trey Parker en Matt Stone (´South Park´) en Robert Lopez (´Avenue Q´) en is een enorme hit in New York. De kritieken waren alom lovend, en de show kreeg negen Tony Awards in 2011 en in 2012 de Grammy Award voor Best Musical Theater Album. Naast New York reist er momenteel een tourproductie door de Verenigde Staten en heeft ook Chicago een vaste productie van ´The Book Of Mormon´.
Hoofdpersonen zijn Elder Price, een voorbeeldige aantrekkelijke Mormoon die in de veronderstelling verkeert dat als hij maar genoeg bidt hij voor zijn tweejarige missie naar Orlando Florida zal worden gezonden en Elder Cunningham die in alles de tegenpool is van Elder Price. Een onzekere nerd met wat overgewicht die erg goed is in het verdraaien van de waarheid. Tot hun grote schrik worden de twee aan elkaar gekoppeld en hun missie leidt hen naar Oeganda. Daar beleven ze allerlei avonturen met de reeds aanwezige Mormonen daar en hun leider Elder McKinley. De dorpsoudste is Mafala Hatimbi wiens dochter Nabulungi een grote rol speelt in de verwikkelingen die volgen onder andere met de krijgsheer General Butt-Fucking-Naked die de locale bevolking terroriseert. Het verhaal krijgt pas echt een ingewikkelde wending als Elder Cunningham erin slaagt de Oegandezen te bekeren met zijn eigen versie van het Mormonenverhaal. En de chaos is compleet als de Mormonenleider naar Afrika afreist om de missie te feliciteren met het grote aantal bekeerlingen daar en zij bij wijze van dank het Mormonenverhaal over Joseph Smith opvoeren, maar dan wel in de versie van Elder Cunningham.
´The Book Of Mormon´ is een fantastische theaterervaring. Maar wel typisch Amerikaans, luid en allesbehalve subtiel. Op het moment zelf ga je makkelijk in de typische en banale humor mee, maar achteraf gezien kan ik me ook voorstellen dat veel mensen de grove grappen soms te ver vinden gaan. Ik vind het dan wel weer van lef en humor getuigen dat de Britse Mormonen op drie pagina’s in het programmaboek adverteren met slogans als ´the book is always better´ en ´you‘ve seen the show, now read the book´.
Ondanks dat de musical nog in de previews zit, staat ´The Book In Mormon´ in Londen al als een huis en de cast is werkelijk fantastisch. Gavin Creel als Elder Price past precies in het plaatje en geeft zijn rol een tomeloze energie. Nog meer onder de indruk was ik van Jared Gertner als de suffige Elder Cunningham die zijn karakter een groots hart meegeeft en vertederend is in zijn naïviteit. En bovendien zéér grappig al vanaf het moment van zijn opkomst in ´Hello!´. Fantastisch is ook Alexia Khadime die de rol van Nabulungi speelt, een rol die haar op het lijf geschreven lijkt en ontroert in de reprise van ´Hasa Diga Eebowai´.
Een ander die zeker genoemd moet worden is Stephen Ashfield als Elder McKinley die zijn latente maar overduidelijk aanwezige homosexualiteit probeert te onderdrukken in het geweldige ´Turn It Off´.
De muziek en teksten van Parker, Lopez en Stone zijn ijzersterk in het grappige openingsnummer van de voorstelling ´Hello!´, ensemblenummers als ´Hasa Diga Eebowai´ en ´Tomorrow Is A Latter Day´ en het licht bizarre ´Spooky Mormon Hell Dream´.
De kostuums van Ann Roth en decors van Scott Pask zijn een lust voor het oog en zorgen samen met het lichtontwerp van Brian MacDevitt voor een solide ouderwets toneelbeeld zonder al te veel speciale effecten, maar dat heeft deze voorstelling ook niet nodig.
´The Book Of Mormon´ is een fantastisch gemaakte musical vol kwinkslagen, woordgrappen en leuke verwijzingen naar andere musicals in een soort bizarre kruising tussen ´Spamalot´ en ´The Producers´ met het soort van humor dat je wel moet weten te waarderen.
Deze week op 21 maart is de officiële première en het kan haast niet anders dat dit dé grote nieuwe hit op West End is.
Deze voorstelling zag ik 's middags op woensdag 6 maart 2013
© foto Joan Marcus
