Voor de matinee op donderdag ga ik naar Alan Ayckbourn's 'How The Other Half Loves' geschreven in 1969. Het toneelstuk onder regie van Alan Strachan was eerder dit jaar te zien in Theatre Royal Haymarket en staat nu wegens succes in het Duke Of York's Theatre. Al zal dat laatste wel meevallen omdat ik mijn plaats in de stalls heb kunnen aanschaffen voor £10.
'How The Other Half Loves' speelt zich af gedurende een aantal dagen aan het eind van de jaren zestig en gaat over de ingewikkelde verwikkelingen tussen drie echtparen. Frank en Fiona Foster, Bob en Teresa Phillips en William en Mary Featherstone. De Fosters zijn het gegoede stel vastgeroest in hun nogal afstandelijke relatie. Bij het jongere gezin Philips gaat het er heel wat turbulenter aan toe. Bob is vaak weg en Teresa heeft het gevoel date ze alleen voor de opvoeding van hun kind staat.
Frank is de baas van zowel Bob als William Featherstone, echtgenoot van de goedgelovige ietwat grijze muis Mary. Wat Frank niet weet is dat zijn vrouw een affaire heeft met de veel jongere Bob ... Om hun escapades te verhullen vertelt Bob aan zijn vrouw Teresa dat hij laat thuis komt om zijn collega William te troosten die vermoedt dat zijn vrouw Mary een affaire heeft. En Fiona vertelt aan haar echtgenoot juist het omgekeerde. Onafhankelijk van elkaar hebben ze de Featherstones betrokken bij hun valse alibis en zijn zij ongewild deelgenoot geworden van het geheime overspel. Het wordt pas echt problematisch als de Featherstones zowel bij de Fosters als bij de Phillips' worden uitgenodigd voor een gezellig etentje ...
'How The Other Half Loves' lijkt niet erg vernieuwend maar is bijzonder knap geschreven door Ayckbourn waarbij de personages als in een zorgvuldige choreografie elkaar soms op een haar na missen. In het verhaal zijn ze op verschillende plaatsen maar de briljant ontworpen set geeft de twee huishoudens in één decor weer. Julie Godfrey heeft met haar design van de set en de kostuums de oubollige retrosfeer uitstekend getroffen. Het wordt nog wat ingewikkelder tijdens het etentje dat op twee achtereenvolgende avonden op twee locaties plaats heeft maar dat zich op diezelfde set op dat moment voor de ogen van het publiek afspeelt.
'How The Other Half Loves' lijkt niet erg vernieuwend maar is bijzonder knap geschreven door Ayckbourn waarbij de personages als in een zorgvuldige choreografie elkaar soms op een haar na missen. In het verhaal zijn ze op verschillende plaatsen maar de briljant ontworpen set geeft de twee huishoudens in één decor weer. Julie Godfrey heeft met haar design van de set en de kostuums de oubollige retrosfeer uitstekend getroffen. Het wordt nog wat ingewikkelder tijdens het etentje dat op twee achtereenvolgende avonden op twee locaties plaats heeft maar dat zich op diezelfde set op dat moment voor de ogen van het publiek afspeelt.
Het stuk lijkt inmiddels aardig gedateerd maar geeft in onze tijd wel een amusante inkijk in de klassenmaatschappij van het Engeland aan het eind van sixties. En dit soort van fysieke kluchten blijft toch van alle tijden en ontzettend grappig vooral als gedurende de tweede akte het tempo wordt opgevoerd, de gebeurtenissen elkaar razend snel opvolgen en je als publiek niet meer weet waar het gaat eindigen.
De karakters worden perfect getroffen door de cast. Nicholas Le Prevost als de al wat oudere onhandige suffe gentleman Frank en Jenny Seagrove als zijn vrouw Fiona, een op het eerste gezicht koele bijna frigide vrouw. Jason Merrells als de losbandige extraverte Bob en Andrea Lowe als zijn strijdbare echtgenote Teresa. Vrij karikaturaal zijn de karakters van William en Mary, maar die hebben naast Le Prevost de meeste lachers op hun hand en worden fantastisch gespeeld door Gillian Wright en Matthew Cottle.
'How The Other Half Loves' een onverwoestbare klassieker van Alan Ayckbourn blijkt ook in 2016 nog garant te staan voor een heerlijke en genoeglijke middag in het theater.
Deze voorstelling zag ik 's middags op donderdag 15 september 2016 © foto's Alastair Muir
