De volgende matinee ga ik na lange tijd weer eens naar het grootste succes van Andrew Lloyd Webber 'The Phantom Of The Opera' in het prachtige Her Majesty's Theatre. Er staat sinds een paar maanden weer een nieuwe cast op het toneel en Ben Lewis is voor mij de belangrijkste reden om een kaart te boeken. Prachtige plaats met korting midden rij 4 in de stalls.
Het blijft een prachtige klassieker maar het werd helaas niet de beste voorstelling die ik zag. Ben Lewis is een statige Phantom met een mooie stem, Jeremy Taylor speelt Raoul ook verdienstelijk al zette hij in 'All I Ask Of You' wel net iets te laat of te vroeg in waardoor het een rommeltje leek.
Mogelijk was hij afgeleid door de meest gênante Christine die ik ooit heb gezien. Kelly Mathieson ziet er prachtig uit en zingt erg mooi maar ik was continu afgeleid door het totale gebrek aan acteerkunsten. Het kwam erg ingestudeerd en gekunsteld over met een paar gezichtsuitdrukkingen, die ze te pas en te onpas accentueerde met haar overdreven armbewegingen. Zo werden scènes waar ik normaal gesproken erg van geniet zoals 'Don Juan Triumphant' dat zonder ook maar enige hint van erotiek werd gespeeld of 'The Final Lair' dat normaal gesproken erg emotionele momenten kent maar me dit keer volledig onbewogen liet. En op momenten dat ze me bijna wel wist te overtuigen zoals in 'Wishing You Were Somehow Here Again' draait ze richting publiek en zie een verschrikte oogopslag en weer die armen. Maar goed ze zingt erg mooi.
Verder wel genoten van de rest van de cast al is Lara Martins niet mijn favoriete La Carlotta. En de muziek blijft natuurlijk om van te smullen en werd uitgevoerd door een prachtig spelend orkest.
Deze voorstelling zag ik 's middags op donderdag 23 november 2017
© foto's Johan Persson
