Boxing Day in Londen, niet dat ik daar veel van meekrijg overigens. Eind van de middag aangekomen, opgefrist in het hotel, snel een hapje eten en dan naar het Noël Coward Theatre voor de eerste voorstelling. Traditiegetrouw stap ik als ik weer in Londen ben als eerste uit op Piccadilly Circus en die eerste blik op alle hel verlichte theaters op Shaftesbury Avenue geeft me toch altijd weer een beetje het gevoel van thuiskomen. Die avond zie ik de transfer van 'Half A Sixpence' vanuit Chichester dat daar in de zomer van 2016 met veel succes speelde en sinds het eind oktober op West End te zien is.
'Half A Sixpence' vind de oorsprong in het begin van de jaren '60 toen de musical met Tommy Steele in de hoofdrol veel succes had op West End en Broadway en in 1967 werd verfilmd. Al in 2008 toont Cameron Mackintosh interesse in een revival van de musical maar die plannen worden op de lange baan geschoven als blijkt dat de rechten pas in 2015 vrij komen.
En hoewel de musical uiteraard sterk leunt op de oorspronkelijke versie met muziek van David Heneker en een script van Beverley Cross voelt deze versie van 'Half A Sixpence' als compleet nieuw. Julian Fellowes schreef het herziene script waarbij hij zich meer liet inspireren op de oorspronkelijke bron van de musical, de roman 'Kipps : The Story Of A Simple Soul' van H.G. Wells uit 1905. De score werd compleet bewerkt, herschreven en van nieuwe composities voorzien door George Stiles en Anthony Drewe.
De musical vertelt het verhaal van Arthur Kipps, een jonge bescheiden maar enthousiaste jongeman, die is opgevoed door zijn oom en tante en in 1904 vanuit New Romney naar Folkestone vertrekt om daar zijn geluk te beproeven. Dat betekent wel dat hij zijn jeugdliefde Ann Pornick moet achterlaten maar de twee beloven elkaar de eeuwige trouw. En om dat te bezegelen geeft Arthur aan Ann de helft van een sixpence muntje.
Eenmaal in Folkestone en een aantal jaren later lijkt hij haar vergeten, hij heeft een betrekking als assistent in de stoffenwinkel van Mr Shalford en ontmoet daar de charmante Helen Walshingham, een dame uit de upper class met het hart op de juiste plaats, die in de avonduren lesgeeft. Gebeurtenissen komen in een stroomversnelling als door een toevallige ontmoeting met acteur en toneelschrijver Chitterlow blijkt dat Arthur een fortuin heeft geërfd. Helaas krijgt Arthur dan te maken met de inhalige familie van Helen die hun kansen op een nieuw fortuin aan de horizon zien gloren. En als hij ook Ann weer tegenkomt, staat Arthur in de liefde voor een lastige keuze.
Hoofdrolspeler Charlie Stemp pas 22 jaar heeft de meest beknopte bio die ik in het programmaboek tegenkom met maar twee eerdere musicals, de internationale tour van 'Mamma Mia!' en als ensemble in 'Wicked'. Niettemin draagt hij de voorstelling in een fantastische vertolking van de hoofdrol in een enthousiasme en bravoure zoals je maar zelden ziet. Chapeau!
Ook de overige rollen zijn om van te smullen. De twee vrouwen in het leven van Kipps worden weergaloos vertolkt. Devon-Elise John als Ann bezorgt me kippenvel met haar versie van 'Long Ago' en het is heerlijk om Emma Williams na 'Mrs Henderson Presents' weer te zien stralen, al is haar rol als Helen Walshingham wat meer bescheiden. Ian Bartholomew overtuigt in zijn rol als Chitterlow. Overigens is zijn grote nummer dat op de cast CD nog te horen is als 'Back The Right Horse' voor Londen herschreven als 'The Joy Of The Theatre' en een passende ode aan het theatervak geworden en sinds kort ook op Spotify als bonus aan de cast CD toegevoegd.
Ook vermelding verdient zeker Vivien Parry die de rol van Mrs Walshingham briljant vertolkt en in de tweede akte zorgt voor de komische noot. Het ensemble krijgt ook meer dan genoeg kansen in de vele heerlijke ensemblenummers als 'If The Rain's Got To Fall', 'Pick Out A Simple Tune' en uiteraard 'Flash, Bang, Wallop', briljant gechoreografeerd door Andrew Right.
Mackintosh lijkt kosten noch moeite gespaard te hebben om deze 'Half A Sixpence', onder regie van Rachel Kavanaugh, tot een succes te maken. Het design van de set en kostuums door Paul Brown ademen grote klasse. Het ziet er vrij traditioneel uit maar door de toevoeging van de belichting van Paule Constable en het videodesign van Luke Halls is het ronde podium door een ingenieus functionerende draaischijf binnen een mum van tijd getransformeerd naar een andere setting. Ongelooflijk dat dit allemaal op het relatief kleine toneel past en voor een orkestbak is dan ook geen ruimte. Het 12-koppige orkest speelt de score, met de briljante orkestraties van William David Brohn, hoog verscholen op het achtertoneel.
Ik geef toe 'Half A Sixpence' is niet wereldschokkend en vernieuwend maar als je alle zintuigen geprikkeld wilt hebben in een hartverwarmend verhaal met een lach en een traan is een bezoek aan het Noël Coward Theatre toch een absolute must. Gezien de bulderende staande ovatie aan het slot was ik niet de enige die er zo over dacht. Vergeet vooral niet tot het slot te blijven want de reprise van 'Pick Out A Simple Tune' waarbij de hele cast na het slotapplaus nog eens met een banjo opkomt is een bonus.
'Half A Sixpence' is dan ook een zeer geslaagde musical die hoog scoort op alle fronten en opgetogen en met een brede glimlach verlaat ik het theater met de belofte aan mezelf dat deze musical zeker weer bij een volgend bezoek op het programma staat.
Deze voorstelling zag ik 's avonds op maandag 26 december 2016
© foto's Manuel Harlan
Deze voorstelling zag ik 's avonds op maandag 26 december 2016
© foto's Manuel Harlan
