Na de eerste espresso in mijn min of meer vaste Caffè Nero als ik in Londen ben, is het op deze maandag na de Kerst al vroeg tijd voor 'The Snowman' in het Peacock Theatre, vaste stek van Sadler's Wells op West End.
'The Snowman' is gebaseerd op het boek van Raymond Briggs en de gelijknamige animatiefilm van Dianne Jackson en kent een prachtige score van Howard Blake waarvan 'Walking In The Air' inmiddels een klassieker is. Het is al voor de achttiende keer op rij dat 'The Snowman' onderdeel vormt van het Londense repertoire rond de feestelijke decembermaand.
Het verhaal is simpel en gaat over een jongen die zo rond Kerstmis op een wintermorgen ontwaakt in een witte wereld. Hij gaat enthousiast naar buiten en maakt een sneeuwpop. Tegen middernacht als hij wakker wordt, blijkt ineens dat de sneeuwpop tot leven is gekomen. Ze beleven allerlei avonturen. Eerst in en rond het huis maar dan neemt de sneeuwman die kan vliegen hem mee naar de Noordpool waar ze Father Christmas treffen en terecht komen in een feest van andere sneeuwpoppen en ontmoeten de Ice Princess en de akelige Jack Frost. Gelukkig komt alles goed en de jongen krijgt een mooie blauwe das als geschenk van Father Christmas. De volgende ochtend als hij wakker wordt schijnt de zon en is de dooi ingezet. Van zijn sneeuwman is weinig meer over dan een hoed, wat kooltjes en een wortel. Heeft hij zijn avonturen allemaal maar gedroomd of toch niet .... ?
'The Snowman' is een tikje ouderwets maar perfect amusement voor jong en oud, al weet de voorstelling die een kleine twee uur duurt de jongste toeschouwers steeds minder te boeien gezien de steeds grotere onrust in de zaal zo tegen het einde. Er is geen dialoog in de voorstelling en kent behoudens een liedje met carolers en de finale voor de pauze met 'Walking In The Air' alleen een instrumentale score.
De decors en kostuums van Ruari Murchison zijn prachtig en het levert met de sfeervolle belichting van Tim Mitchell mooie taferelen op. De choreografie van Robert North is niet echt vernieuwend, maar dat verwacht je bij een familievoorstelling als deze ook eigenlijk niet.
Er wordt prachtig gedanst en The Boy tijdens deze voorstelling is Cameron James Sutherland. Voor The Snowman alterneren Martin Fenton en James Leece. Wie de rol speelt is een mysterie omdat de sneeuwman ook tijdens het slotapplaus in karakter blijft.
En terwijl de sneeuw in het auditorium neer dwarrelt waan je je echt in een winterwonderland. Erg leuk om deze voorstelling weer eens gezien te hebben. Ik geef toe dat de voorstelling niet echt flitsend hi-tech is maar dat is ook helemaal niet nodig. 'The Snowman' is heerlijk ouderwets, hartverwarmend en vooral charmant.
Deze voorstelling zag ik 's ochtends op maandag 28 december 2015
© foto's Alastair Muir
