Voor je het weet is de laatste dag in Londen aangebroken. Die ochtend ben ik al vroeg in The Old Vic omdat ik ook had geboekt voor de tour door dat theater als ik alarmerende briefjes in de foyer zie hangen. Hannah Waddingham is ziek en heeft vrijdagavond niet gespeeld weten ze me bij de box office te melden. Of ze die dag opgaat is nog niet zeker. Nou ‘fingers crossed’ dan maar. Eerder die week was een voorstelling helemaal gecancelled omdat zowel Hannah als haar enige understudy ziek was.
Na de tour (een aanrader trouwens!) op mijn gemak naar Tate Modern gewandeld, lunch en daarna weer terug naar The Old Vic. Jammer maar Hannah blijkt nog steeds ziek. Niet te missen overigens want naast aankondigingen overal in de foyers wordt het ook nog eens keurig omgeroepen bij aanvang van de voorstelling. Ze wordt vervangen door understudy Carolyn Maitland. En na de initiële teleurstelling blijkt zij een prima vervangster die de rol met verve speelt en ook vocaal weet te overtuigen.
Klassieker ‘Kiss Me Kate’ met muziek en teksten van de legendarische Cole Porter is een lust voor ogen en oren en deze revival productie onder een begenadigde regie van Trevor Nunn die de oorsprong had in het Chichester Festival Theatre zorgt ervoor dat je op het puntje van je stoel zit. De musical duurt bijna 3 uur maar de tijd vliegt om in een fantastische ervaring. Overigens is dit de eerste musical in tien jaar die in The Old Vic geprogrammeerd staat sinds artistiek directeur Kevin Spacey daar aan het roer staat.
De musical gaat over een groep acteurs die in het Baltimore van 1948 een musicalversie van Shakespeare’s ‘The Taming Of The Shrew’ op de planken brengen. Fred Graham is de regisseur, producent en mannelijke hoofdrolspeler en speelt het stuk samen met zijn ex-vrouw Lilli Vanessi. Een ander koppel wordt gevormd door voormalig nachtclubzangeres Lois Lane en haar gokkende vriend Bill Calhoun die overhoop ligt met een aantal gangsters. En over alle verwikkelingen en misverstanden die dat met zich mee brengt zowel op het toneel als achter de schermen. Het wordt pas echt ingewikkeld als het voor hen en hun alter ego’s uit het stuk Petruchio, Katharina, Bianca en Lucentio steeds moeilijker wordt om hun leven van de kunst te scheiden en andersom.
‘Kiss Me Kate’ zit naast het titelnummer vol met heerlijke klassiekers als ‘Another Op’nin Another Show’, ’ So In Love’, ‘Too Darn Hot’, ‘Always True To You In My Fashion’ en ‘I Hate Men’.
De cast is zonder uitzondering fantastisch met Alex Bourne als Fred en Adam Garcia als Bill. Voor de komische noot zorgen David Burt en een fantastische Clive Rowe als het gangsterduo. Erg genoten van hun ingehouden maar o zo grappige ‘Brush Up Your Shakespeare’. En niet te vergeten Holly Dale Spencer als Lois.
Het design voor deze show (decor en kostuums) van Robert Jones is geweldig en past prima in het tijdsbeeld van zowel de jaren ‘40 als de Shakespeariaanse tijd . Binnen een handomdraai is het toneelbeeld te veranderen in de set van The Shrew met een in vreemd perspectief gezette goudkleurige toneelboog en simpele maar ingenieuze constructies met lichte getekende doeken en lijnen waardoor de illusie van bijvoorbeeld een plein, paleis of een grote boom wordt verbeeld.
De kracht van die geweldige choreograaf Stephen Mear (‘Mary Poppins’, ‘Betty Blue Eyes’) wordt al gelijk duidelijk in de spetterende opening van de musical ‘Another Op’nin Another Show’ en ‘Too Darn Hot’ dat de tweede akte opent.
‘Kiss Me Kate’ in The Old Vic is om een song uit de show zelf te quoten simpelweg Wunderbar! en nog te zien tot en met 2 maart 2013.
Deze voorstelling zag ik 's middags op zaterdag 8 december 2012
© foto Catherine Ahmore
