Die avond is het na een indrukwekkende 'Hamlet' tijd voor wat lichtere kost. Voor het tweede jaar op rij neemt 'Cats' rond de Kerstperiode intrek in het legendarische London Palladium. Vorig jaar zag ik deze vernieuwde productie al en een uitgebreid verslag daarvan is hier nog na te lezen.
In principe is er niet veel in 'Cats' veranderd, al is de opera-aria tussen Growltiger en Griddlebone weer in ere hersteld. 'In Una Tepida Notte' maar nu met een nieuwe door Lloyd Webber gecomponeerde bijna Puccini-eske melodie. Het is nog steeds genieten van alle aspecten van deze musical al klinken de muzikale arrangementen misschien wat te gedateerd.
Na Nicole Scherzinger, Kerry Ellis (West End) en Jane McDonald (Blackpool) is Beverley Knight de nieuwe Grizabella. Na 'The Bodyguard' en 'Memphis' haar derde musical op rij en het legendarische 'Memory' is bij haar uiteraard in veilige handen. Majestueus en gevoelig gezongen met een schijnbaar gemak dat me huizenhoog kippenvel bezorgd. Leuk om te zien dat ze ook gewoon mee zingt en danst in het ensemble in de proloog 'Jellicle Songs For Jellicle Cats'
De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat de huidige cast me iets minder kan overtuigen dan die van vorig jaar. Al zijn er wel weer een aantal die extra opvallen zoals Harry Francis als Mungojerrie, Jane Quinn die heerlijk is als Jennyanydots en Mark John Richardson die fantastisch is als Mr Mistoffelees.
En van de spreekwoordelijke negen levens die katten hebben heeft Lloyd Webber's 'Cats' ook het eeuwige leven want de klassieker uit 1981 is met nieuwe producties in Parijs, Australië en Japan ook in 2015 nog altijd springlevend.
Deze voorstelling zag ik 's avonds op zaterdag 24 oktober 2015.
© foto's Allesandro Pinna
