Voor de eerste musical van dit korte bezoek aan Londen ga ik naar The Old Vic waar deze zomer de musical 'High Society' te zien is. De musical vindt de oorsprong in het toneelstuk uit 1939 'The Philadelphia Story' en de bewerking daarvan de musicalfilm 'High Society' uit 1956 met de songs van Cole Porter en rollen voor Bing Crosby, Grace Kelly en Frank Sinatra.
De musical waar deze versie op is gebaseerd, met een script van Arthur Kopit ging in Broadway in 1998 in première en was eerder te zien in Londen in 2003 in de versie van Regent's Park Open Air Theatre. Nu is het dus de beurt aan The Old Vic en 'High Society' is de laatste productie van artistiek directeur Kevin Spacey die na ruim tien jaar het stokje overdraagt aan Matthew Warchus.
Het verhaal van deze romantische comedy is flinterdun en speelt zich of op het landgoed van Seth Lord in Oyster Bay, Long Island in de zomer van 1958 waar de familie zich voorbereidt op het huwelijk van dochter Tracy Lord en de nogal saaie George Kittredge. Maar de twijfel slaat bij Tracy genadeloos toe als haar ex-echtgenoot C K Dexter Haven en reporter Mike Connor van Spy Magazine het toneel betreden. Er wordt uiteindelijk wel getrouwd, de vraag is alleen nog maar met wie ?
Aan regisseur Maria Friedman en haar creatives en acteurs de ondankbare taak dit op het eerste gezicht nogal saaie gegeven naar een hoger plan te tillen. Ik geef toe dat 'High Society' in het begin wat traag op gang komt maar vooral na de pauze is de voorstelling zo onweerstaanbaar temperamentvol dat je de zaal met de confetti nog in je haar, een brede glimlach en op vleugels verlaat.
Al in de aanloop wordt het publiek opgewarmd door zanger en pianist Joe Stilgoe die ons suggesties vraagt voor bekende showtunes en zo worden we getrakteerd in een mash-up sing-a-long van 'Chitty Chitty Bang Bang', 'I'd Do Anything' en 'Witchcraft'. En zelfs de suggestie van de grapjas die om 'Let It Go' verzoekt, wordt tot grote hilariteit van het publiek, door de getalenteerde Stilgoe verwerkt in zijn medley. Deze proloog gaat bijna geruisloos over in de voorstelling waarin hij de rol van Joey Powell speelt.
De muziek van Cole Porter is al een feest van herkenning in nummers als 'High Society', 'Who Wants To Be A Millionaire?' en 'True Love' en wordt ook nog eens fantastisch vertolkt door de 12-koppige band onder leiding van Theo Jamieson. Jamieson zorgt samen met Joe Stilgoe bovendien voor muzikaal vuurwerk in de feestelijke openingsscène na de pauze waarin de songs 'Well Did You Evah?' en 'Let's Misbehave' naar een hoger niveau worden getild in een magistraal theatraal extravaganza in prachtige kostuums waarbij de energieke choreografie van Nathan M. Wright een hoogtepunt is.
Stralend middelpunt van de musical is Kate Fleetwood als de ijzige soms hardvochtige Tracy Lord die in staat is om je als publiek, ondanks alle uiterlijke schijn, rijkdom en oppervlakkigheid, mee te voeren in haar oprechte twijfels en innerlijke onzekerheden. Fleetwood is misschien niet de meest voor de hand liggende keuze voor de rol van Tracy maar weet mij in ieder geval zeer te overtuigen en is bovendien erg grappig in de tweede akte als ze iets te gretig van de champagne heeft genoten.
Heerlijke rollen zijn er verder voor Ellie Bamber als Dinah Lord het energieke jongere zusje van Tracy, Barbara Flynn als Mother Lord en niet te vergeten Jamie Parker als wervelwind Mike Connor en Rupert Young als C K Dexter Haven. Maar 'High Society' is vooral een ensemblestuk waarin iedere acteur de kans heeft om te stralen zelfs in de kleinere rollen van de huishouding zoals Ricky Butt als Mavis of Paul Kemble als Chester.
De productie wordt 'in the round' gespeeld en ontwerper Tom Pye weet de beperkte ruimte van het ronde toneel optimaal te benutten waarbij sommige elementen uit de toneelvloer omhoog komen. Zijn prachtige Art Deco ontwerp voor de voorstelling is rijk en kent tevens elementen die zijn geïnspireerd op de Bauhaus beweging en het werk van Giacometti. Ook het lichtontwerp van Peter Mumford kent prachtige vondsten zoals een simpele ronde cirkel van blauw licht die in combinatie met videoprojecties het zwembad van de Lord's verbeeldt en de setting vormt voor het prachtige en ontroerende 'True Love' dat in de finale van de eerste akte het publiek als het ware overspoelt en het hele auditorium in een betoverend lichtspel zet.
'High Society' bubbelt en bruist aan alle kanten, net zoals de champagne die in deze levendige musical rijkelijk vloeit. Toegegeven het is niet al te diepgravend maar om een quote te gebruiken uit één van de songs van die legendarische Cole Porter "what a swellegant elegant party this is" !
Deze voorstelling zag ik 's avonds op dinsdag 9 juni.
© foto's Johan Persson
