'Bend It Like Beckham The Musical' ontleent de naam aan de gelijknamige film uit 2002 van regisseur Gurinder Chadha en hoewel er al in 2003 voorzichtige plannen waren voor een musicalbewerking duurt het nog tot 2011 voor er een script voltooid is. De musical was onderwerp van een aantal workshops in 2013 en 2014 en na een lange preview periode van bijna 6 weken waarin verder aan de musical werd geschaafd en herschreven, ging de voorstelling op 24 juni in het Phoenix Theatre in première.
Het verhaal van de musical is gezet in de tijd waarin het geschreven is en speelt zich af in Southall een bruisende multiculturele wijk in Londen in 2001 en gaat over de jonge Jesminder Bhamra die samen met oudere zus Pinky bij haar ouders woont. Terwijl het Sikh gezin druk bezig is met de voorbereidingen voor het traditionele huwelijk van Pinky met Teetu, volgt Jess, zoals ze liever genoemd wordt, haar eigen pad. Haar ouders dromen van een studie voor hun intelligente dochter, maar Jess die een enorme fan is van David Beckham droomt van een professionele voetbalcarrière in de States. Bij toeval ontmoet ze de jongensachtige Jules die haar introduceert als nieuw lid van de Hounslow Harriers waar haar talent niet onopgemerkt blijft door coach Joe. Jules en Jess worden beste vriendinnen maar Jess blijft twijfelen of ze de droom die ze voor zichzelf heeft wel wil en kan volgen.
'Bend It Like Beckham' is in alle opzichten een frisse en vooral eerlijke musical. Gurinder Chadha weet als regisseur de diversiteit van de karakters goed te treffen en het script dat ze samen met echtgenoot Paul Mayeda Berges schreef ademt veel respect voor haar eigen cultuur. Maar 'Bend It Like Beckham' is eerst en vooral een comedy waarbij een punt van kritiek is, dat wel erg snel voorbij wordt gegaan aan de problemen die een multiculturele maatschappij ook met zich meebrengt.
De muziek van Howard Goodall die tevens de orkestraties schreef staat garant voor een romantische score die soms popachtig klinkt, maar altijd melodieus is en is doorweven met authentieke etnische klanken en instrumenten daarbij geholpen door Kuljit Bhamra die ook tekent voor de orkestraties. De score combineert grote ensemblenummers als 'Glorious', 'UB2' en 'Girl Perfect' met meer reflecterende songs als 'People Like Us' en 'There She Goes'. De teksten van Charles Hart zijn vooral eerlijk en vaak geestig.
Het decorontwerp van Miriam Buether is al in één van de eerste scènes een explosie van kleur. De opzet van een halve cirkel in twee lagen oogt vrij simpel maar biedt een heel scala aan mogelijkheden om de diverse locaties te verbeelden. Of dat nu een winkelstraat in Southall is, een voetbalveld of een kleedkamer, of een vertrekhal op een vliegveld. Samen met het lichtplan van Neil Austin is het toneelbeeld prachtig en divers, zeker ook door het goed doordachte en gedetailleerde kostuumontwerp van Katrina Lindsay.
De staging en choreografie van Aletta Collins is briljant in de manier waarop zij niet alleen de energieke voetbal-scènes weet vorm te geven maar ook de gracieuze Indiase dans. Die stijlen komen prachtig samen in een scène waarbij tegelijkertijd en door elkaar heen de bruiloft van Pinky en de voetbalwedstrijd van Jess plaatsvindt.
Er staat een enorme cast op het toneel van het Phoenix Theatre met niet alleen de acteurs maar ook twee zangers die de traditionele Punjabi elementen ten gehore brengen en een echte voetbal-pro die onderdeel uitmaakt van het ensemble. Stralend middelpunt van de cast is wat mij betreft Natalie Dew die met een prachtige heldere stem al vanaf het begin de harten van het publiek weet te veroveren met haar eerlijke en enthousiaste vertolking van Jess.
Zonder overigens de rest van de cast tekort te willen doen. Lauren Samuels als de energieke Jules en Sophie-Louise Dann als haar moeder Paula die vaak voor de komische noot zorgt. En het gezin van Jess met Preeya Kalidas die de show steelt als de gepimpte Pinky en Tony Jayawardena en Natasha Jayetileke als het echtpaar Bhamra.
De enige misser in de cast is Jamie Campbell Bower als coach Joe. Het feit dat hij geen al te begenadigd zanger is zou je hem nog kunnen vergeven maar het gebrek aan passie in zijn rol zeker niet. Gelukkig maakt de rest van de cast en het ensemble dat gemis meer dan goed.
De pers was gezien de vele 4 en 5 sterrenrecensies laaiend enthousiast over 'Bend It Like Beckham' en het is de hoop dat ook het publiek de weg weet te vinden naar deze nieuwe sympathieke Britse musical comedy met een groot kloppend hart. Ik verliet opgetogen het Phoenix en getuige de vrolijke reacties zo om me heen was ik niet de enige.
Deze voorstelling zag ik 's middags op woensdag 10 juni
© foto's Ellie Kurttz
© foto's Ellie Kurttz
