Voor de nieuwe familievoorstelling koos het National Theatre het bekende verhaal van 'Emil Und Die Detektive' in 1929 geschreven door Erich Kästner.
Het verhaal is simpel en gaat over Emil Tischbein die in de trein vanuit het provinciestadje waar hij woont op weg naar zijn grootmoeder in Berlijn wordt beroofd van de 140 Mark door een duister figuur met een monocle en een bolhoed. En de zoektocht naar de mysterieuze man in het hectische Berlijn waarbij Emil wordt bijgestaan door zijn door de grote stad en de wol geverfde nieuwe vrienden Pony The Hat, Toots, The Professor en Tuesday. Carl Miller heeft het verhaal bewerkt voor het National Theatre en de voorstelling is geregisseerd door Bijan Sheibani
Bunny Christie die bijvoorbeeld ook 'The Curious Incident Of The Dog In The Night-Time' ontwierp tekent opnieuw voor een echt prachtig design waarbij het Berlijn uit de jaren twintig fantastisch tot leven komt in een bijna geometrisch patroon en vervreemdende perspectieven wat geïnspireerd lijkt te zijn op de expressionistische films van bijvoorbeeld Fritz Lang uit die tijd.
De decors en videoprojecties zijn in zwart-wit en kennen slechts op spaarzame momenten kleur zoals de set van het huis van Emil en zijn moeder in Neustadt in groene en het treinrijtuig in gele tinten. Gecombineerd met het lichtontwerp van Lucy Carter levert het prachtige toneelbeelden op die een lust voor het oog zijn. Het is alleen jammer dat op één moment na, als Emil in de ondergrondse riolen verdwijnt, geen gebruik wordt gemaakt van de technische mogelijkheden die het draaiende toneel van het Olivier biedt. Er is ook veel muziek van Paul Englishby die de voorstelling ondersteunt maar niet overheerst en die live wordt gespeeld.
Ook het publiek wordt op sommige momenten bij de voorstelling betrokken zoals de achtervolging van Mr Snow door de detectives en bij het slot van de voorstelling als het recht toch uiteindelijk zegeviert.
Voor de rollen van de kinderhoofdrollen spelen drie verschillende jongens en meisjes. Tijdens de voorstelling die ik zag speelde Ethan Hammer de rol van Emil. Verder staat er een enorme kindercast op het toneel, er zijn drie groepen van 50 kinderen die alterneren om de detectives op het toneel tot leven brengen. Emil’s moeder de weduwe Ida Tischbein wordt heel mooi gespeeld door Naomi Frederick en Stuart McQuarrie speelt de slechterik Mr Snow zoals het een schurkenrol betaamt.
Hoewel 'Emil And The Detectives' niet het niveau haalt van eerdere familievoorstellingen als 'War Horse en ''The Curious Incident Of The Dog In The Night-Time' is het toch een formidabele en hartverwarmende avond in het theater. Wel wat kort helaas, de voorstelling duurt inclusief pauze nog geen twee uur.
'Emil' is een mooi en spannend verhaal over de liefde van een moeder voor haar kind en andersom, over de onbezorgde en onbezonnen beleving van kinderen tegenover de voortrazende werkelijkheid van volwassenen en zelfs over de dreiging van het opkomende fascisme.
Deze voorstelling zag ik 's avonds op maandag 2 december 2013
© foto's Marc Brenner
