Het geplaagde Apollo Theatre waar in december 2013 een deel van het plafond naar beneden kwam heropende in maart 2014 de deuren met het toneelstuk 'Let The Right One In' een productie van het National Theatre Of Scotland dat eerder in Londen te zien was tijdens een uitverkochte reeks in het Royal Court.
En waar de zaal bij 'Blithe Spirit' nog vol zat was de zaalbezetting bij 'Let The Right One In' dramatisch slecht. Zowel de 'grand circle' als 'dress circle' waren gesloten en in de 'stalls' zaten enkele tientallen bezoekers. Inmiddels is ook de oorspronkelijke sluitingsdatum van 27 september naar voren gebracht en speelt 'Let The Right One In' op 30 augustus de laatste voorstellingen. Jammer want dit fascinerende toneelstuk verdient een veel groter publiek.
Het verhaal is gebaseerd op de Zweedse roman 'Låt den rätte komma in' van John Ajvide Lindqvist dat in 2008 in een Zweedse versie verfilmd werd en in een Amerikaanse remake uit 2010 onder de titel 'Let Me In'. De roman is voor de theaterversie bewerkt door Jack Thorne en geregisseerd door John Tiffany in samenwerking met Steven Hoggett die onder andere ook bekend zijn van de musical 'Once'.
'Let The Right One In' vertelt het verhaal van Oskar een onzekere eenzame tienerjongen die op school gepest wordt en samen met zijn alcoholverslaafde moeder aan de rand van de stad woont. Hun dagelijkse leven wordt verstoord als een reeks van sinistere moorden de buurt opschrikt. Ondertussen maakt Oskar kennis met het zonderlinge en verlegen meisje Eli dat samen met haar vader pas in de buurt is komen wonen. Tussen Oskar en Eli ontstaat een fragiele vriendschap die in de loop van het stuk steeds sterker wordt. Als Oskar achter de ware identiteit van Eli komt moet hij een moeilijke keuze maken tussen zijn toewijding aan Eli of zijn gezonde verstand.
'Let The Right One In' weet in alle facetten en disciplines de sfeer fantastisch te treffen. Het prachtige decorontwerp van Christine Jones wordt versterkt door het lichtontwerp van Chahine Yavroyan. Een in sneeuw bedekt bos vol met ijzige zilverberken die in een blauwe maanverlichte gloed lijken te zweven. En een klimrek dat in de tweede acte door een staaltje ingenieuze theatertechniek ineens het decor vormt voor de zwembad-scène. Door het drama vorig jaar in het Apollo is het balkon dicht en terwijl daar werkzaamheden plaatsvinden is het plafond ingenieus afgeschermd door een schildering en projecties van wolken die van de nood een deugd maken en dat deel van het auditorium decormatig bij de voorstelling betrekken.
Stille dans- en bewegingsscènes onder choreografie van Steven Hoggett benadrukken stemmingen en emoties terwijl de sfeervolle muziek van de IJslandse componist Ólafur Arnalds de desolate surrealistische sfeer mooi weet te treffen.
De cast is subliem met Rebecca Benson als de getergde Eli die in een bijna buitenaardse monotone stem een mooie balans weet te treffen in de barbaarse fragiliteit die haar karakter kenmerkt en Martin Quinn als de sympathieke onzekere Oskar die verscheurd wordt in zijn verlangen naar vriendschap. Clive Mendus speelt de dreigende Hakan, Eli's beschermer en Susan Vidler de egocentrische moeder van Oskar die genoeg heeft aan zichzelf en de dagelijkse sleur en zich niet bekommert om haar zoon.
'Let The Right One In' is een bijzondere en fascinerende voorstelling die een verhaal over eeuwenoude vampieren combineert met het verhaal over een zowel pijnlijke als tedere vriendschap. Een verhaal over emotioneel isolement en de bevrijding als twee zielen elkaar vinden in hun ontluikende liefde en seksualiteit.
'Let The Right One In' is een absolute aanrader. Het is een zeer spannende soms gruwelijke voorstelling die je met een aantal goed getimede schrikeffecten regelmatig uit de stoel doen opveren maar bovenal een emotioneel en pakkend verhaal over een schijnbaar onmogelijke vriendschap die grenzen opzoekt en uiteindelijk overwint.
Deze voorstelling zag ik 's middags op donderdag 5 juni 2014.
© foto's Idil Sukan
