Direct uit het hotel met het ontbijt net achter de kiezen al vroeg op pad om mijn kaartje op te halen bij de box office. ‘House Full’ geeft het bord op het trottoir aan. Ik heb nog even tijd en besluit om een dubbele espresso bij Caffè Nero te nemen want in de ochtenduren is wat extra cafeïne altijd een goed plan.
Rond een uur of 10 ga ik terug naar het Queens en inmiddels heeft zich voor de box office een enorme rij gevormd. Terwijl Cameron Mackintosh met een camera ploeg op Shaftesbury Avenue staat, voeg ik me bij vrienden die op het laatste moment besloten om toch ook de ochtendvoorstelling mee te pakken.
In de zaal zit een internatonaal gezelschap te horen aan de verschillende talen om me heen en de sfeer is geladen. Terwijl ik verwachtingsvol op mijn plaatsje rij 3 in het midden zit spreekt Mackintosh middels een opgenomen boodschap het publiek toe en wenst ons veel plezier in dit ‘weekend of total misery‘. Inderdaad laat die marathon maar beginnen !
Terwijl de eerste klanken de intieme zaal van het Queens Theatre vullen en je rationeel denkt. nu ken ik de voorstelling wel, is er toch geen ontkomen aan. Met huizenhoog kippenvel wordt je weer als vanzelf meegezogen in het universele en tijdloze verhaal over Valjean en Javert. En bij ‘What Have I Done’ zit ik alweer ingehouden te snikken ...
De muziek blijft prachtig en het kunnen van Boublil, Schönberg en Kretzmer beleeft een apotheose in het sublieme ‘One Day More’ waarin alle karakters samenkomen in nog steeds één van de mooiste ensemblenummers ooit gemaakt.
Het ontwerp van John Napier is na al die jaren nog steeds onverwoestbaar en gecomplementeerd door het prachtige licht van David Hersey in een palet van ingetogen kleuren komen de verschillende locaties als uit het niets voor je ogen tot leven. Het blijven magische momenten in het theater als Valjean in Parijs aankomt of als de barricade zich voor je ogen vormt.
Omdat de Javert en Eponine uit de Queens-cast deel uitmaken van de O2 concerten zijn daarvoor de understudies op. Geen zorgen want met Jeff Nicholson staat één van de betere Javerts op het toneel en zijn ‘Stars’ krijgt terecht een donderende ovatie. Eponine wordt prima vertolkt door Helen Owen.
Voor de rest staat de originele cast op het toneel. Simon Bowman vertolkt opnieuw Jean Valjean. Hij was ooit de originele Chris in ‘Miss Saigon’ en speelde verder onder andere Marius in ‘Les Mis’ en Raoul in ‘The Phantom Of The Opera’. Hoewel hij soms wat moeite lijkt te hebben met de hoge partijen gaat ‘Bring Him Home’ hem toch bijzonder goed af en is als een intiem en ingetogen gebed. Mooi om te zien hoe hij een heel eigen stempel op de rol drukt.
Lucie Jones schijnbaar in Engeland bekend door X Factor en inmiddels ook als model speelt Cosette verdienstelijk. Geen bijzondere prestatie maar dat is ook lastig met de rol van Cosette. Een lichtgewicht is ook ingehuurd voor de rol van Marius. Alistair Brammer maakt hier zijn West End debuut, beschikt over een mooie stem zij het met een vrij irritant vibrato. Gelukkig weet hij dat in ‘Empty Chairs’ wat meer te doseren.
De Thénardiers worden vertolkt door acteurs die ik al in eerdere producties zag : Lorraine Bruce als Toine in ‘Piaf’ en Martin Ball als Dr Dillamond in ‘Wicked’. Bruce speelt Madame Thénardier als een heerlijk vals kreng en bovendien heeft ze haar imposante postuur en decolleté mee. Daar kijk je niet omheen ... Bij Ball valt vooral zijn geweldige krachtige zangstem op en dat maakt dat in ‘Dog Eats Dog’ veel te genieten valt.
De overige hoofdrollen zijn ook prima bezet met Rebecca Seale als de getergde Fantine en de Ierse Killian Donnelly als studentenleider Enjolras.
Het Queens zal nog de enige plaats zijn waar de originele RSC productie te zien is in het originele ontwerp en met de originele orchestraties van John Cameron. Alle komende producties van ‘Les Misérables’ zijn gebaseerd op de ‘New 25th Anniversary Production’ zoals binnenkort die in Madrid en de nieuwe Noord Amerikaanse Tour.
De originele ‘Les Misérables’ is een productie die je absoluut gezien moet hebben. De cast zoals die nu in het Queens staat kent wel wat zwakke schakels maar als een geheel maakte het weer veel indruk al zal de jubelende ambiance van afgelopen weekend mijn oordeel wellicht wat gekleurd hebben.
© foto Deen Van Meer
© foto Deen Van Meer
