De beroemde trilogie van Tolkien kent een ingewikkelde verhaallijn waarvan in het programmaboek een uitstekende maar toch nog ingewikkelde synopsis staat. Dus ik ga geen poging doen die hier te reproduceren omdat de liefhebbers de verhalen wel kennen en de haters waarschijnlijk ook niet geïnteresseerd zijn in deze musical.De Tolkien verhalen zijn nog bekender geworden door de filmtrilogie van regisseur Peter Jackson en voor de musical is het verhaal gecomprimeerd in een theatraal extravaganza van een kleine drie uur.
De voorstelling kent drie aktes en twee pauzes waarvan de laatste meer een intermissie is van een minuut of vijf waarbij de Orcs het publiek de stuipen op het lijf jaagt. Uit ervaring kan ik zeggen oog-in-oog met zo’n zwarte verschijning is best eng, al was ik niet zo bang als de vrouw aan de overkant van het gangpad die bij haar man op schoot kroop.
De muziek is geschreven door Indiase componist A.R. Rahman (‘Bombay Dreams’) en het Finse folkensemble Värttinä. Die combinatie levert een wonderlijke mix tussen de muziek uit het oosten en het noorden en vormt het prachtige muzikale landschap voor Middle Earth. Het zijn vaak geen afgeronde muzikale nummers zoals je die bij een musical verwacht, maar het is bijna filmische muziek, vaak instrumentaal en scène-ondersteunend.
‘The Lord Of The Rings’ is de duurste musicalproductie ooit in Londen en dat zie je ook aan alles af. Al bij binnenkomst is de zaal omgetoverd met op het voordoek een gigantische gouden ring waaruit boomtakken en wortels ontspringen die tot ver in de zaal reiken en hobbits zijn op het voorpodium en in de zaal bezig om vuurvliegen te vangen.
‘The Lord Of The Rings’ is een prachtig vormgegeven en vooral overweldigend spektakel. Als je alleen van kleinschalig en intiem houdt beslist overslaan, maar ik heb drie uur lang ademloos en vol kinderlijke verwondering zitten kijken naar Middle Earth die vlak voor je ogen op een magistrale manier tot leven komt en je meevoert in het verhaal over Frodo en The One Ring. Je zit er middenin en er is geen ontkomen aan.
Uit het programmaboek blijkt hoeveel verschillende disciplines zijn samengebracht om ‘The Lord Of The Rings’ te maken tot wat het is, van Tolkientaalspecialisten tot experts op het gebied van special effects, magie, illusies, acrobatiek en vechtsport.
De magistrale set en prachtige kostuums zijn ontworpen door Rob Howell en de ongekend mooie belichting is van Paul Pyant. ‘The Lord Of The Rings’ kent waanzinnige effecten waarvan de finale van de eerste akte wellicht het meest tastbaar en voelbaar is en je komt op heel veel momenten ogen en oren te kort.
Voor ‘The Lord Of The Rings’ staat een enorme cast op het toneel die naar mijn gevoel vooral ten dienste staan van het verhaal. Niemand krijgt de kans om er uit te springen en het is vooral een ensemblestuk.
De twee meest bekende musicalnamen zijn Laura Michelle Kelly als Galadriel die met ‘Lothlórien’ een prachtige solo heeft en Jérôme Pradon als Strider die erg overtuigend acteerde, krachtig zong en met Arwen (Rosalie Craig) een prachtig duet heeft met de reprise van ‘The Song Of The Traveller’ in de derde akte.
‘The Lord Of The Rings’ kent heel veel orchestrale en ensemblestukken waardoor juist de meer intieme nummers gaan opvallen zoals een ontroerend duet tussen hobbits Frodo en Sam ‘Now And For Always’ en het erg leuke en opzwepende herbergnummer ‘The Cat And The Moon’
En speciale vermelding verdient Michael Therriault die in Londen op onnavolgbare wijze zijn rol als Gollum/Sméagol herneemt.
Kritiek ? Ja, maar die kritiek is inherent aan het gegeven. Het is onmogelijk om in zo’n kort tijdsbestek de verhalen van Tolkien te vertellen en daartoe is hier wel een poging gedaan waardoor je in vliegende vaart de avonturen van Frodo en zijn reisgenoten beleeft.
‘The Lord Of The Rings’ was voor mij een avond van heerlijk genieten van aansprekende muziek, uitstekende prestaties van de cast en vooral heel veel oogverblindend allround spektakel. Ik verliet de zaal dan ook met een euforisch gevoel en de belofte aan mezelf om deze fantastische voorstelling her te beleven bij mijn eerstvolgende bezoek aan West End.
© foto's Manuel Harlan
© foto's Manuel Harlan
