‘Hairspray’ de musical gebaseerd op de film en cultklassieker uit 1988 van John Waters speelt al vijf jaar met heel veel succes op Broadway en heeft nu eindelijk een Londense versie. En is gezien de unaniem lovende recensies eindelijk een hit voor het door musicalflops geplaagde Shaftesbury. Regisseur Jack O’Brien en choreograaf Jerry Mitchell van het originele creatieve team herhalen hun succesnummer in Londen.
‘Hairspray’ vertelt het flinterdunne verhaal van Tracy Turnblad een dikke vrolijke tiener uit het Baltimore van begin jaren zestig en over haar droom om te dansen op TV. Ik haat het woord ‘feelgood’ musical maar ‘Hairspray’ is dat in overtreffende trap. Big musical, big comedy, big hair schreeuwt de reclame je toe en inderdaad ‘Hairspray’ is groots !
Geen flitsende theatereffecten of ingewikkelde sets maar solide ouderwets amusement. De set van David Rockwell en de belichting van Kenneth Posner leveren prachtige plaatjes op. De kostuums van William Ivey Long die zich vooral kan uitleven op de creaties van Edna Turnblad zijn een lust voor het oog. Het is vooral allemaal erg kleurrijk, vrolijk en bijna cartoonachtig in uitvoering. De kracht van muziek van Marc Shaiman ligt vooral in de vanzelfsprekendheid daarvan. De score had zo in de sixties gecomponeerd kunnen zijn met als hoogtepunten ‘Good Morning Baltimore’ , ‘Welcome To The 60’s’ en ‘You Can’t Stop The Beat’.
Het is een heerlijke voorstelling met als onbetwiste ‘leading lady’ Michael Ball die erin slaagt van Edna Turnblad een échte vrouw te maken zonder te vervallen in maniertjes of goedkope trucs. Af en toe betrapte ik mezelf erop dat ik, op momenten, pas in de zangnummers hoorde dat ik inderdaad naar Michael Ball zat te kijken. Een echte transformatie, perfect in alle opzichten en uniek in het samenspel met echtgenoot Wilbur, een rol van raskomiek Mel Smith. Hun ‘Timeless To Me’ is dan ook één van de highlights in de show.
West End debutante Leanne Jones is een revelatie als Tracy. Ontroerend en met een tomeloze energie en inzet. Goede solide stem, prettig bewegend en vooral stralend.
Naast het gezin Turnblad telt ‘Hairspray’ veel ondersteunende rollen. Door de één te noemen doe je de ander tekort. Maar graag wil ik Tracie Bennett noemen als een hilarische Velma Von Tussle en Elinor Collett als Tracy’s onhandige hartsvriendin Penny Pingleton.
Helaas bleek Ben James-Ellis (bekend als wannabe Joseph van ‘Any Dream Will Do’) niet te spelen als Link Larkin in verband met een enkelblessure. Voor zijn understudy Neil Toon leek het alsof hij zonder al te veel repetities op het laatste moment voor de leeuwen werd geworpen. En hij ging qua stem een paar keer pijnlijk onderuit. Maar een kniesoor die daar op let.
‘Hairspray’ is een absolute aanrader. Het speelplezier van de cast spettert van het podium de zaal in en je komt werkelijk op vleugels de zaal uit. ‘Hairspray’ is misschien geen al te diepzinnige show al raakt het onderliggende thema van rassenhaat en discriminatie wel de gevoelige snaar in een nummer als ‘I Know Where I’ve Been’ dat de zaal muisstil weet te krijgen.
Een musical met oprechte emotie. Ik heb héél veel gelachen en stiekem een traantje weggepinkt. Een bezoek aan West End is niet compleet zonder ‘Hairspray’ en mijn gevoel zegt dat je daar nog jaren de kans voor krijgt.
© foto Tristram Kenton
