Op 9 oktober 2011 is het precies 25 jaar geleden dat Andrew Lloyd Webber’s 'The Phantom Of The Opera' in Her Majesty’s Theatre in Londen in première ging. En dat werd gevierd met een groots jubileum op 1 en 2 oktober in de Royal Albert Hall.
Vorig jaar begin oktober werd het 25-jarig jubileum van ‘Les Misérables’ gevierd in de Londense O2 Arena. Qua muziek en intentie is dat een hele andere musical die zich beter leent voor een grootsere opzet. Voor ‘The Phantom Of The Opera’ kozen de Really Useful Group van Andrew Lloyd Webber en co-producent Cameron Mackintosh voor de intiemere setting van de prestigieuze Royal Albert Hall.
Al maanden gonsde het van de geruchten en in maart van dit jaar kwam de definitieve bevestiging. Begin juli gingen de drie concerten in de voorverkoop en deze waren binnen een mum van tijd uitverkocht. Virtuele wachtrijen van meer dan 2000 waren geen uitzondering op de dag dat de kaartverkoop van start ging. Eens temeer het bewijs van de ongelofelijke impact die deze meest succesvolle Lloyd Webber musical de afgelopen 25 jaar op het publiek heeft gehad.
‘The Phantom Of The Opera’ is sinds 9 januari 2006 de langstlopende musical op Broadway toen de 7.486e voorstelling werd gespeeld en het record werd overgenomen van ‘Cats’. In oktober 2010 vierde de Londense productie de 10.000e voorstelling en de voorstelling speelt met John Owen Jones als Phantom en Sofia Escobar en Katie Hall als Christine nog steeds met veel succes in Her Majesty’s Theatre aan Haymarket. ‘The Phantom Of The Opera’ won 60 grote theaterprijzen waaronder zeven Tony Awards en drie Olivier Awards.
Wereldwijd heeft de musical al zo’n 3.2 miljard opgebracht en overtreft daarmee de recette van welke film of theaterstuk dan ook. ‘The Phantom Of The Opera’ heeft gespeeld in 145 steden in 27 landen en is gezien door meer dan 130 miljoen mensen. Momenteel speelt de voorstelling nog in Londen, New York, Boedapest, Las Vegas en Kyoto en in februari 2012 gaat in Plymouth de lang verwachte en nieuw geënsceneerde tourproductie van start.
Maar terug naar het jubileum van afgelopen weekend ! Op vrijdag al de sfeer kunnen proeven tijdens een reguliere tour in de Albert Hall toen we, ook tot verbazing van de leidster, diverse malen het auditorium in mochten. De voorbereidingen en repetities waren toen nog in volle gang. Op dat moment was het lastig voor te stellen dat een dag later alles gereed zou moeten zijn. Men was nog druk bezig met de opbouw van het decor, het enorme orkest was bezig met een sound check en de videoschermen werden uitvoerig getest.
Lloyd Webber en Mackintosh wilden voor dit jubileum een volledig geënsceneerde versie en geen concertante opvoering. Voor de gelegenheid werd de Albert Hall dan ook omgetoverd in het Parijse operahuis. De bestaande loges werden links en rechts decormatig doorgetrokken en vormen de toneelopening van de opera. Een reeks van verschuifbare videoschermen en twee trappen aan de zijkant vervolmaken het toneelbeeld. Alles is gedaan om de oorspronkelijke ontwerpen van wijlen Maria Björnson eer aan te doen. Zo zijn de projecties op het achterdoek gefilmd in Her Majesty’s zoals bijvoorbeeld die van de bekende draperieën en de originele beelden worden gecombineerd met de projecties ontworpen door Jon Driscoll (Love Never Dies, The Wizard Of Oz)
Verantwoordelijk voor de aanpassing van de originele ontwerpen is Matt Kinley. Hij werkte jarenlang voor het National Theatre en was bijvoorbeeld ook verantwoordelijk voor het ontwerp van de jubileumversie van 'Les Misérables' en de concertante versie vorig jaar in de O2 Arena. De belichting van Andrew Bridge en Patrick Woodroffe en de originele kostuums en rekwisieten vervolmaken het totaalplaatje. De ontwerpen vertalen zich wonderwel naar de ambiance van de Royal Albert Hall. Het geheel voelt warm en intiem.
Opvallend in de keuze van de cast is dat men zich heeft laten leiden door de kwaliteit van de performers en niet door bekende namen of stuntcasting. Ramin Karimloo is geen onbekende in de rol van de Phantom. Hij speelde eerder Raoul en de titelrol in Her Majesty’s en was in de verfilming te zien als Christine’s vader. En hij verwierf grote faam door zijn vertolking in 'Love Never Dies'.
Sierra Boggess speelde de jonge Christine in Las Vegas en de oudere Christine in 'Love Never Dies'. Maar nog nooit eerder waren ze samen te zien in de originele musical. Tot nu dan. En hun vertolkingen zijn er om eeuwig te koesteren. Hun scènes zijn passievol en zorgen voor vocaal vuurwerk. Het spel van Hadley Fraser als Raoul en de derde in deze ingewikkelde driehoeksrelatie maakt de cirkel compleet. Perfectie ten top. Fraser speelde Raoul nooit eerder. Wel was hij te zien als Marius in 'Les Misérables' en momenteel is hij Javert in die productie. Liz Robertson keert terug in de rol van de mysterieuze Madame Giry die ze zowel in het origineel als in het vervolg speelde. Haar dochter Meg wordt vertolkt door Daisy Maywood, en eindelijk eens een Meg die werkelijk goed kan zingen.
De Amerikaanse sopraan Kiera Duffy was oorspronkelijk gecast als Calotta Guidicelli maar door onverwachte stemproblemen is zij op het laatste moment vervangen door Wendy Ferguson. Deze Phantom veterane speelt La Carlotta met veel verve in Her Majesty’s en kan haar kunnen nu ten toon spreiden tijdens het concert. Een genot ! Haar compaan Ubaldo Piangi wordt vertolkt door de bekende tenor Wynne Evans en hij is een beetje de zwakke schakel in het geheel. De komische kant die zijn karakter heeft weet hij niet echt over te brengen. Meer oud gedienden ook in de rollen van de theaterdirecteuren Barry James als Monsieur Firmin en Gareth Snook als Monsieur André.
Sergei Polunin is solist van de Royal Ballet speelt een hoofdrol in Hannibal en het ballet uit Il Muto en is bovendien te zien in Masquerade. Het enorme ballet en ensemble wordt ten volle benut en in een massale Masquerade als opening van Acte II kom je ogen en oren tekort. Gevierde namen als Earl Carpenter, Celia Graham, Katie Hall, Rosemary Ashe spelen een kleine rol of zitten verstopt in het ensemble. De lijst bekende namen is eindeloos.
De voorstelling in de Albert Hall blijft het origineel trouw en biedt voor de doorgewinterde Phantom fans meer dan genoeg verrassingen en originele invalshoeken. En voor de liefhebbers die ‘The Brilliant Original’ nog niet kennen zal ook deze genoeg nieuws bevatten om van te genieten.
Na het terechte en ovationele applaus voor de cast komt Lord Lloyd Webber het toneel op om de originele Londense cast en de diverse creatives in het zonnetje te zetten. Volkomen terecht is er veel aandacht voor Maria Björnson die in 2002 overleed en wordt er stil gestaan bij Steve Barton en Mary Millar, de originele Raoul en Madame Giry die niet langer onder ons zijn.
Sarah Brightman en Michael Crawford worden aangekondigd en na de titelsong 'The Phantom Of The Opera' volgt er een mooie versie van 'The Music Of The Night' waarbij een kwartet van Phantoms voor het voetlicht treedt : Anthony Warlow uit Australië, Colm Wilkinson die ooit de rol creëerde op het Sydmonton Festival en ruim vier jaar speelde in Canada. John Owen Jones die momenteel de rol speelt in Londen en de Zweed Peter Jöback die zijn opvolger zal zijn vanaf voorjaar 2012.
Af en toe zingt de voltallige cast mee en wordt ook het publiek uitgenodigd om mee te zingen. De finale gaat als in een droom voorbij. In een waas van tranen volgt een explosie van zilver vuurwerk door de hele Albert Hall. En nog voor het laatste publiek de Albert Hall heeft verlaten volgen de werklui al om de set te ontmantelen.
Niet getreurd, wat rest is een prachtige herinnering aan die memorabele en magnifieke voorstelling op een avond in oktober in de Royal Albert Hall. Met recht een Gouden Phantom !
Sierra Boggess speelde de jonge Christine in Las Vegas en de oudere Christine in 'Love Never Dies'. Maar nog nooit eerder waren ze samen te zien in de originele musical. Tot nu dan. En hun vertolkingen zijn er om eeuwig te koesteren. Hun scènes zijn passievol en zorgen voor vocaal vuurwerk. Het spel van Hadley Fraser als Raoul en de derde in deze ingewikkelde driehoeksrelatie maakt de cirkel compleet. Perfectie ten top. Fraser speelde Raoul nooit eerder. Wel was hij te zien als Marius in 'Les Misérables' en momenteel is hij Javert in die productie. Liz Robertson keert terug in de rol van de mysterieuze Madame Giry die ze zowel in het origineel als in het vervolg speelde. Haar dochter Meg wordt vertolkt door Daisy Maywood, en eindelijk eens een Meg die werkelijk goed kan zingen.
De Amerikaanse sopraan Kiera Duffy was oorspronkelijk gecast als Calotta Guidicelli maar door onverwachte stemproblemen is zij op het laatste moment vervangen door Wendy Ferguson. Deze Phantom veterane speelt La Carlotta met veel verve in Her Majesty’s en kan haar kunnen nu ten toon spreiden tijdens het concert. Een genot ! Haar compaan Ubaldo Piangi wordt vertolkt door de bekende tenor Wynne Evans en hij is een beetje de zwakke schakel in het geheel. De komische kant die zijn karakter heeft weet hij niet echt over te brengen. Meer oud gedienden ook in de rollen van de theaterdirecteuren Barry James als Monsieur Firmin en Gareth Snook als Monsieur André.
Sergei Polunin is solist van de Royal Ballet speelt een hoofdrol in Hannibal en het ballet uit Il Muto en is bovendien te zien in Masquerade. Het enorme ballet en ensemble wordt ten volle benut en in een massale Masquerade als opening van Acte II kom je ogen en oren tekort. Gevierde namen als Earl Carpenter, Celia Graham, Katie Hall, Rosemary Ashe spelen een kleine rol of zitten verstopt in het ensemble. De lijst bekende namen is eindeloos.
De voorstelling in de Albert Hall blijft het origineel trouw en biedt voor de doorgewinterde Phantom fans meer dan genoeg verrassingen en originele invalshoeken. En voor de liefhebbers die ‘The Brilliant Original’ nog niet kennen zal ook deze genoeg nieuws bevatten om van te genieten.
Na het terechte en ovationele applaus voor de cast komt Lord Lloyd Webber het toneel op om de originele Londense cast en de diverse creatives in het zonnetje te zetten. Volkomen terecht is er veel aandacht voor Maria Björnson die in 2002 overleed en wordt er stil gestaan bij Steve Barton en Mary Millar, de originele Raoul en Madame Giry die niet langer onder ons zijn.
Sarah Brightman en Michael Crawford worden aangekondigd en na de titelsong 'The Phantom Of The Opera' volgt er een mooie versie van 'The Music Of The Night' waarbij een kwartet van Phantoms voor het voetlicht treedt : Anthony Warlow uit Australië, Colm Wilkinson die ooit de rol creëerde op het Sydmonton Festival en ruim vier jaar speelde in Canada. John Owen Jones die momenteel de rol speelt in Londen en de Zweed Peter Jöback die zijn opvolger zal zijn vanaf voorjaar 2012.
Af en toe zingt de voltallige cast mee en wordt ook het publiek uitgenodigd om mee te zingen. De finale gaat als in een droom voorbij. In een waas van tranen volgt een explosie van zilver vuurwerk door de hele Albert Hall. En nog voor het laatste publiek de Albert Hall heeft verlaten volgen de werklui al om de set te ontmantelen.
Niet getreurd, wat rest is een prachtige herinnering aan die memorabele en magnifieke voorstelling op een avond in oktober in de Royal Albert Hall. Met recht een Gouden Phantom !
Deze voorstelling zag ik 's avonds op zondag 2 oktober 2011
© set design Masquerade en Phantom´s Lair RUG
